İNSANCA YAŞAMAK İSTEYENLERE BİR HAYVANDAN ÖĞÜTLER

Ben hayatta hiç bir şey kazanmadım...
Öööf geldin yine melankolik bir tavırla ezik edebiyatına bağlıyacaksın lan yine hayvanoğlu demeyin,bu arada niye öyle bi şey diyorsun siz terbiyesiz evladı mısınız onu da bilemiyorum
Bu ara geçişle melankolik havama geri döneyim izninizle.
Şey gibi hayatım nasıl diyeyim hani takım şampiyon olmuştur,Hurralar yuppiler havada uçuşur ama sen gelecek seneki şampiyonlar liginde başarılı olmazsan kendini başarılı sayamazsın.Sevinirsin hurralarla yuppiler arasında sahte gülücükler atarsın ama kafan ordadır,bir türlü tatmin olamazsın.Bu böyle sürüp gider her başarının bi üstü vardır.Fenerbahçe şampiyon olunca "Ama asıl başarı şampiyonlar liginde başarılı olmaktır aga" diyen Bülent Korkmaz gibisindir.
Peki benim hayatım böyle mi.Her kazandığım başarıdan sonra sürekli ilerisini düşünüp "Allahım vizeden 100 aldım peki ya finalden de 100 alabilir miyim acaba" diye düşünüp kendini yiyen bir tip miyim
Tabi ki de koca bir HAYIR
Diyelim ki ben üniversiteyi kazanayım,aa iyi olmuş ama keşke şurası olsaymıştır
Diyelim ki ben işe gireyim,aa iyiymiş ama böyle güzel işler de vardır
Diyelim ki ben bir kız arkadaş edineyim,aa iyi kızmış ama bir de Megan Fox vardırdır
Dönüp bakıyorum da bütün kazançlarım hep orta seviyede.Yani varla yok arasında.Yok olmasından daha iyi türü kazançlar.
Allah'a şükredip ya olmayaydı ne olurdu diyen de bi insanım
Ama yıllardır benim için kazanım gibi görülen kimine ise "bu ne lan kazanım diye bunlara mı diyorsun te be kızanım"denilebilecek şeyler arasında kazanamadığım belki de, en önemlisi olan bir şeyi kazanamadığmı görüyorum.O da;
İNSAN
Maalesef hayatta hiç insan kazanamadım.
Zafer Peker'le kendimi çok özdeştiririm(Dikkat; bundan sonraki cümleler Zafer Peker'in en azından bir şarkısını beğenerek diyenler için yazılmıştır)
Hayatın belirli dönemlerinde çıkar Zafer Peker karşına. Aşık olmuşsundur,hüzünlenmişsindir,kafan bir şeye takıktır:İşte o an girer Zafer Abi inceden "Gidiyorsuun..." diye o an bi için garip olur.Bi an"İyi ki Zafer Peker bu şarkıyı şu an söylüyor" diye düşünürsün.O anki durumuna zorunlu olarak sana eşlik eder.Ama şarkı biter sen "Zafer Peker iyi ki var" demezsin."Zafer Peker ne iyi şarkıcı keşke hep O'nu dinlesem" demezsin.Zafer Peker sadece o anın Zafer Pekeridir,sadece tek şarkılık bir süresi vardır hayatında.Zafer Peker 40 yıl albüm yapmasa "Ya bir Zafer Peker vardı ne oldu ona" diye de düşünmezsin.
Yıllardır Zafer Peker insanların hayatlarına girer çıkar ama kimseyi kazanamaz,hiç bir yerde Zafer Peker fanlarını göremezsiniz.O hayatının bi bölümünde sana eşlik etmiştir ve görevi bitmiştir.Sen sonra hayranı olduğun İsmail YK'yı dinleyeceksindir o ise "Hakan Peker'in bi kardeşi vardı güzel bir iki şarkısı da vardı kimdi o?" diye hatırlanacaktır sadece.
Peki ben neden mi insan kazanamadım ?O da başka bi yazının konusu(Önce bi düşüneyim)
Sağlıcakla...
http://fizy.com/#s/1ai222

İNSANCA YAŞAMAK İSTEYENLERE BİR HAYVANDAN ÖĞÜTLER

Hayat bazen çok nokta nokta diye ahkam kesmeyeli baya oldu.Bazı şeyler oluyor bazı şeyler yaşanıyor sora da bazı şeyler unutuluyor...Bazı şeyleri daha yaşamak için ileriye doğru umutla bakılıyor.
Yokluğumda çok kitap okudunuz mu bilmiyorum ama ben bu yokluğu Mustafa Sandal dinleyerek geçirmiş gibiyim.Bazı şeyle düşünülür bazı şeyler zihinde toparlanır ama bazı şeyler anlatılamaz.İşte o anlar Mustafa Sandal'a anlam yükleme çalışmaları içine girildiği zamandır.O anlar sen susarsın Mustafa Sandal senin yerine konuşur bir de utanmadan onu küçümsemeye çalışrsın.Oysa ki o sevgilisi gidince çok kitap okuyup ara sıra da resmine dokunup "Neredesin Nerede!" diye bağrabilen bir adamdır.Biz ki onu madem kitap okudun niye bir tarikat kurup müritlerine pilav dağıtmadın hocam diye suçlayan tipler oluruz hep.Biz düzce meramını anlatanları sevmeyiz kendimizdeki şekil bozukluğuna bakmadan.Biz(ben) çok biliriz sanırız da o yüzden çok susarız."Arif olan anlar canım" modunda oluruz.Ama bilemeyiz ki Arif olanların hepsi Mustafa Sandal dinlemektedir.Arifler Mustafalar elele tutuşup inadına düzce inadına içinden geldiği gibi inadına sonu ne olur başı neye varır ortası kime değer diye düşünmeden sevdiğine "Neredesin Nerede" diye bağırırken biz bir de onları kendimiz öyle olamadık diye içten içe kıskanırken yine kendi içimizden eleştririz.
İçe dönük yaşamak bu olsa gerek.İnsanın içinin içine kaçma durumu gibi.Kendinle iç içe geçmişsin gibi.İçin dışına çıkamaması gibi.
"Bir iç var benden içeru"

http://fizy.com/#s/1ai55s